Welkom op mijn pad
Al jaren klopt er een Wereld aan mijn deur. Het begon eigenlijk gewoon met een klein geluidje dat ik hoorde, terwijl ik sliep. Ik werd wakker en kon de slaap niet meer te pakken krijgen. Op dat moment wist ik niet wat dat geluidje was en gooide het al gauw op de overgang. Ik ging door met wat ik deed. Het geluidje werd echter steeds luider, waardoor ik besloot met oordopjes te gaan slapen. Mijn hoofd werd rustiger en kreeg weer grip op de nachtelijke uren. Totdat ik niet alleen een geluidje hoorde, maar hele symfonieën, hele gesprekken met vele aanwezigen. Mijn hoofd wilde dit allemaal verklaren, maar kon nergens een wetenschappelijke uitleg vinden. Ik moest echter wel luisteren naar de informatie die mij gegeven werd. De Wereld van het onzichtbare had me terug gevonden.
Ik kom er wel achter dat ik die informatie nooit helemaal ben kwijt geraakt. Het grote weten, waarom we op aarde zijn gekomen. Waarom we onze stappen hier maken en wat onze taak is. Als ik mijn gedichten doorlees, heb ik hun woorden in diverse strofen vastgelegd. Intuïtief wist ik te schrijven, wat er ’s nachts werd in gefluisterd.
Ik wil gaan delen en hopelijk kan ik iemand hiermee inspireren om ook de oordopjes uit te doen, om het lef te hebben om weer te luisteren.
Welkom op mijn pad.
Karin
