Wat aandacht krijgt groeit

Wat ik aandacht geef groeit. Waar ik mij als mens op richt zal reageren. Ik besef me steeds meer, dat ik met mijn aandacht, bergen kan verzetten, maar ook struikelblokken neer kan leggen. Want er schuilt een keuze, in deze aandacht. Hoe richt ik namelijk mijn blik? Ben ik hierin positief gestemd en vol vreugde en kijk ik met deze energie om me heen? Of maak ik de keuze om vanuit angst, oordeel, bitterheid om me heen te kijken? Laat ik me meedrijven met een stroom en laat ik me leiden en voeg ik mijn aandacht eraan toe, dan kan mijn aandacht zelfs nog meer groeien. Dat kan vanuit een stroom van vertrouwen of vanuit angst en oordeel. Wat ik aandacht geef, groeit. Doordat ik dit grootse weten steeds meer helder krijg, weeg ik telkens weer mijn gedachten, woorden en gevoelens. Wil ik in deze tijd iets vinden van een situatie of persoon, dan nodig ik mezelf uit, eerst stil te zijn en erboven te gaan hangen. Wanneer ik duidelijker beeld krijg, merk ik dat mijn aandacht vanuit liefde wordt gestuurd. Liefde geeft antwoord op een wijze, die ik als mens niet direct zou hebben bedacht. Als mens, in dualiteit, wil ik namelijk altijd voor of tegen zijn. Als mens moet ik reageren. Als mens wil ik ook een oordeel vellen. Maar als ik mijn menszijn weer aan het goddelijke verbind, dan kom ik thuis in liefde. Ik vind dan niets. Ik hoef niet te reageren en al helemaal geen oordeel meer te vellen. In de liefde blijf ik goddelijk en verbonden met alles en iedereen en als ik daar aandacht aan geef dan groeit het licht, dan groeit ons licht en stijg ik boven de situatie uit. Ik volg geen mening of een bepaalde informatie stroom. Ik vloei mee in liefde en ik heb lief en omarm de gehele situatie. Vanuit de eenheid is namelijk alles zoals het hoort te zijn. En vanuit liefde en licht, die steeds meer aandacht krijgen en sterker worden, zal de duisternis verdwijnen. Wat je aandacht geeft, groeit! Waar richt jij jouw blik op? In licht en liefde, Elles en Karin