Wakker worden door voorzichtig gestommel op de trap. Ongeduld voor de komende dag. Stonehenge, staat op het programma! Er wordt verwacht, voorvoeld en er wordt al geprobeerd contact te leggen. Ontbijten en klaarmaken voor vertrek. De weg duurt meer dan een uur, waarin de gesprekken stilvallen en in gedachten om het tot nu toe beleefde te plaatsen. We komen aan en worden met de bus bij de grote steencirkel afgezet. Deze keer is Stonehenge gesloten en lopen we met tientallen andere mensen op afstand om de cirkel. De wind strijkt door de haren en we zoeken een plek waarop we rustig in verbinding met de energie kunnen komen.

De afstand blijkt precies het juiste te zijn, omdat je nu de gehele plaats kunt overzien. De hoogte, de vorm, de contouren. Deze keer kan de lading in proportie worden aanschouwd en ervaren. Woorden van oude culturen, hoe het ooit was, welke gebruiken. Samen delen wij onze inzichten en vullen aan. Landingsplaats. Station. Zegel. Verhogingsstenen. Elk heeft z’n eigen resonantie en alles is goed. In alle rust wandelen we langs de stenen en ‘babbelen’. Eeuwenoude wijsheid. Toch missen wij de nabijheid van de kolossen. We missen het echte contact en besluiten door te rijden naar Avebury.

Onderweg nemen we een pauze om een paar hapjes te nemen. Picknicken in de mooie Engelse natuur. Broodje, drinken, rust en met elkaar overleggen wat er is ervaren.  De reis wordt herpakt.

Avebury is een plek waar de stenen verdeeld staan rondom en in een dorpje. Helaas niet meer allemaal op hun oorspronkelijke plek. Zij zijn gebruikt voor andere bouwwerken. Prachtige bomen staan wakend aan hun zijde om de boodschap te blijven doorgeven. Waarom hebben de voorouders hier deze kringen gemaakt? Wat was de reden dat ze zoveel moeite hebben gedaan om hier deze kenmerken te plaatsen? We staan te kijken en zijn overweldigd, maar kunnen alleen vermoeden of gissen waarom. Het voelt in ieder geval enorm vrouwelijk en welkom. We wandelen van steen naar steen. De ene voelt koud, de andere warm. Ieder z’n eigen verhaal. De beuken zijn prachtig en laten ons zien dat het leven doorgaat en blijft groeien. De wortels vinden nieuwe wegen.

Wat is de omgeving hier grandioos mooi.
— Karin