Ik merk tegenwoordig steeds meer, dat er tweestrijd is. Overal om me heen hoor ik voor- en tegenstanders praten, over de boeren, biologisch eten, vaccinatie, het klimaat, gezondheid, etc. etc. etc. Ieder heeft een mening en het lijkt alsof we allemaal tegenover elkaar zijn komen te staan. We proberen onze waarheid op de ander te projecteren en andersom gebeurt hetzelfde. Verdeel en heers. Verdeel de groep en het zal nooit een eenheid worden.
Is het misschien mogelijk dat elke mens, zijn eigen waarheid heeft en daarmee zijn leven probeert te leven?
Dat je hiermee niemand anders hoeft te belasten, alleen open mag blijven staan voor de waarheid van de ander?
Misschien kun jij hierdoor een verdieping voelen of een verbreding van jouw eigen visie. Op deze manier trek je niet ten strijde, maar open jij je voor meerdere invalshoeken en kan er communicatie ontstaan.
Wij zijn op aarde gekomen en hebben door vele ervaringen een kleur aangenomen. Met deze kleur verf je elke nieuwe ervaring en wil je ook de ander beschilderen. Maar je hoeft niemand erop te wijzen, dat het fout is om een andere tint te beleven. Jouw oordeel, mening of inzicht is namelijk niet de enige kleur die er bestaat of juist is.
De ander brengt met zijn of haar verkleuring meer variatie, waardoor je juist een groter pallet kunt ontdekken.
Wat zou het fijn zijn als we eens zouden stoppen met oordelen, omdat ze niet aan jouw waarheid ( kleur ) voldoen. Wat zou het fijn zijn wanneer we alle waarheden tot één leidraad zouden vlechten in harmonie en verbinding.
Het wordt tijd dat we in gaan zien, dat we allen één zijn en dat iedereen in ons leven zijn eigen mooie waardevolle positie inneemt en van belang is. Niet tegenover elkaar maar met elkaar met alle kleuren van de regenboog.
Karin