Hoe ziet de dag er uit?
We werken met Engelsymbolen, we doen een meditatie, sacrale dansen en we lopen het labyrint.
Voordat je het labyrint gaat lopen krijg je een boodschap van de Engelen, door Karin overgebracht. Die boodschap is van belang voor jouw levensweg, jouw levensplan, voor wie jij bent. Het is altijd een liefdevolle ondersteuning, een inzicht dat je zal begeleiden naar je ware zelf. Deze boodschap neem je mee het labyrint in.
Het labyrint lopen is te vergelijken met de drievoudige weg van een pelgrim: loslaten, ontvangen en toelaten, oftewel LOT. Op de weg naar binnen laat je los wat je achter je wilt laten: verdriet, verwondingen, angst, boosheid, wrok, of schuldgevoel. Door die gevoelens te ervaren kan je ze loslaten of een plaats geven. Daardoor maak je ruimte voor nieuwe ervaringen, en kom je dichterbij je innerlijke kern. In het midden ontvang je: nieuwe inzichten, antwoorden, beelden of gevoelens van dankbaarheid, liefde en verwondering. Je intuïtie en de diepere lagen van je ziel gaan spreken. Je wordt gevoed door je bron, en er vinden transformaties plaats. Op de weg naar buiten overweeg je nog eens wat je gevonden hebt. Je laat het landen in je bewustzijn en neemt het mee naar je dagelijks leven.
Natuurlijk vindt niet iedere wandeling door het labyrint netjes langs dit patroon plaats. De meest verrassende dingen gebeuren spontaan. Elementen ervan komen echter meestal wel voor. Mensen lopen het labyrint met een vraag, een droom, een mantra of gebed. Ze doen dat op moeilijke momenten in hun leven, maar ook als een gewoon onderdeel van hun dagelijkse levensweg. In vrijwel alle gevallen brengt het ze meer innerlijke rust, heling en acceptatie; een besef van verbondenheid ook. Deelnemers aan labyrintdagen beschreven hun ervaringen met woorden als vertrouwen, mildheid, kracht, verbondenheid, liefde, hoop, vrijheid, vriendschap en verwachting.
We zien jullie aanmelding graag tegemoet.
Een groet van hart tot hart. NAMASTÉ.
Joke, Karin en Elles
